Ævintýri…

Lífið er svo mikið ævintýri. Og ég er snillingur í að missa af því. Og ég er örugglega ekki ein um þá tilfinningu. En vá. Ég kem því ekki í orð. Lífið er svo mikið og djúpt en samt svo einfalt.

Ég átti yndislega kvöldstund með vinkonum í gærkvöldi. Allar á sinn einstaka hátt stórkostlegar. Og ég horfði í kringum mig og fékk risa-knús í hjartað. Ég er svo blessuð og heppin að eiga þær að.

Stundum finnst mér ég vera svo lítil. Svo agnarsmá. Ég kæmist einfaldlega inn í einn af regndropunum sem eru að þrífa húsið okkar að utan og gæti svifið með honum um allt í vindinum með VIP útsýni yfir Reykjavík.

Það er brjálað veður úti en ég ætla samt að reima á mig hlaupaskóna og berja mér leið í gegnum storminn.